13/10/2021 | Blog


MEDİAL TİBİAL STRES SENDROMU (MTSS)


 Medial tibial stres sendromu (MTSS), yaygın olarak "shin splints" olarak adlandırılır, egzersiz sırasında tibianın posteromedial sınırı boyunca ortaya çıkan klinik bir ağrı sendromudur. 

 Genellikle koşucularda, askerlerde ve atlayış sporcularında görülür. 

 Altta yatan patofizyoloji tartışılırken, hem periostite neden olan tekrarlayan kas kasılmalarından kaynaklanan traksiyon hem de tekrarlayan tibial yüklenmeden kaynaklanan lokal kemik stres reaksiyonları birincil nedenler olarak kabul edilmiştir. Soleus, fexor digitorum longus ve tibialis posteriorun kas eklerinin tümü traksiyon teorisinde yer almıştır. 

 MTSS için risk faktörleri arasında yüksek vücut kitle indeksi, artmış naviküler düşüş, artmış ayak bileği plantar feksyonu veya kalça dış rotasyon hareket açıklığı ve önceki MTSS öyküsü yer alır.

 MTSS, genellikle tibianın distal üçte ikisi boyunca, egzersize bağlı posteromedial bacak ağrısı olarak ortaya çıkar. Erken dönemde, semptomlar egzersizin başlamasıyla gelişir, ancak devam eden aktivite ile dağılır. Patoloji ilerledikçe ağrı egzersiz boyunca ve hatta tamamlandıktan sonra da devam edebilir. 

 Fizik muayene, semptomları lokalize etmeyi ve alternatif patolojileri dışlarken katkıda bulunan risk faktörlerini değerlendirmeyi amaçlar.

 MTSS'li hastalarda düz radyografiler normaldir ancak MTSS'yi karakteristik periost ödem bulgusu ile doğrulamak için gerekirse MRG kullanılabilir.

 MTSS tedavisi nonoperatiftir. Başlangıçta ağrıyı arttıran faaliyetlerin geçici olarak azaltılması önerilir. Hastalara koşu hacmini ve yoğunluğunu azaltmaları ve antrenman programlarına bisiklete binme ve yüzme gibi ağrıda etkili olmayan kardiyovasküler fitness modalitelerini dahil etmeleri tavsiye edilir. Semptomatikken düz olmayan yüzeylerde veya tepelerde koşmaktan kaçınılmalıdır. 

 Gerektiğinde oral analjezikler ve aktivite sonrası kriyoterapi kullanılabilir. Semptomlar düzeldikçe, kademeli tibial yükleme, baldır güçlendirme (soleus ve posterior tibialis'e özgü egzersizler dahil) ve proprioseptif denge eğitimi içeren hedefe yönelik bir terapi programı uygulanabilir. Alt ekstremite kinetik zincirindeki değiştirilebilir biyomekanik eksiklikler ele alınmalıdır. 

 Bir kez ağrısız koşabilen sporcular yavaş yavaş antrenman yoğunluğunu ve süresini artırabilir, tepe koşusunu ekleyebilir ve spora özgü aktivitelere başlayabilir. 

 Bu durumun çözülmesi aylar alabileceğinden, inatçı ağrıları olanlar için yeniden yürüyüş eğitimi veya şok dalgası tedavisi düşünülebilir.

 Aktivite modifikasyonu ve rehabilitasyon ile tipik olarak tam iyileşme beklenebilir. MTSS'nin doğası ve yetersiz yük yönetimi ile ilişkisi hakkında hasta eğitimi gereklidir. Yaralanma öncesi aktivite seviyeleri çok hızlı bir şekilde devam ettirildiğinde semptomlar genellikle devam eder veya tekrarlanır.