03/02/2022 | Blog

  British Journal of Sports Medicine tarafından 26 haftalık bir süre boyunca 174 triatletin izlendiği bir araştırmanın sonuçlarına göre , katılımcıların en az %56'sında herhangi bir zamanda gerçekleşmiş olan bir tür aşırı kullanım (Overuse) yaralanması vardı. Aynı dönemde, katılımcıların %87'si aşırı kullanım yaralanması ile başvurdu ve %50'den fazlası 'önemli' yaralanmalar bildirdi. Bu nedenle, triatlon ve Ironman gibi dayanıklılık gerektiren antrenmanların yüksek yaralanma riski taşıdığı ortadadır.

 Triatlon ve Ironman yarışmacıları arasında yaralanma oranı yüksek olsa da, yaralanmanın yeri ve türü önemli ölçüde değişmektedir. Yukarıdaki BJSM

( British Journal of Sports Medicine) çalışmasında, sunulan aşırı kullanım yaralanmalarının %18'i (88 vaka) omuz, %17'si (84 vaka) bel , %18'i (88 vaka) Üst bacak, %22'si (106 vaka) diz bölgesi , %22 (106 vaka) alt bacak yaralanmalarıdır. Diğer çalışmalar ayak bileklerini, ayakları ve ayak parmaklarını etkileyen yaralanmaların %9 ile %35 arasında olduğunu bildirmiş olsa da, bu çalışmada bu oran sadece %3 olarak belirtilmiştir.

 Bu bulgulardan ve benzer çalışmaların sonuçlarından çıkardığımız durum , yaralanmanın triatlon antrenmanı veya yarışmanınbir sonucu olarak hemen hemen her vücut bölgesinde ortaya çıkabileceği gerçeğidir. Çarpma veya sürekli kullanım gibi durumların yanı sıra, yaralanmanın sadece işlev bozukluğun bir sonucu olduğunu ve ağrının, hareket tarzımızı değiştirebilmemiz ve önleyebilmemiz için vücudun bize bu işlev bozukluğunun var olduğuna dair sinyal verme yolu olduğunu hatırlamakta fayda var. Ağrıya gelişimin önündeki yıkıcı bir engel olarak bakmak yerine, onu vücudun bize zayıflıklarımızı açığa vurarak onları aşma fırsatına sahip olmamızı sağlayan bir işaret olarak görmek en gerçekçi yaklaşım biçimidir. Disfonksiyon ( işlev bozukluğu) daha fazla disfonksiyona yol açar ve bu nedenle, ideal olan ağrı ortaya çıkmadan önce erken müdahale etmektir. Unutmayın önlemek, tedaviden daha değerlidir.